قواعدى که در قلمرو تنازع قوانین (در روابط اشخاص حقیقى یا حقوقى حقوق خصوصى) قانون قابل اجراء را (در واقعه خارج) از میان قوانین متنازع، معین مى کنند. قواعد مذکور ممکن است بصورت اصول حقوقى حقوق بین الملل خصوصى (اصول مسلم) بوده ویا بصورت قانونى از قوانین موضوعه کشور معینى باشد که واقعه خارجى مزبور در آن کشور روى داده است.