توضیحات

اشتهار فتوی در یک مساله(بدون استناد به روایتی) خواه اساسا روایتی در آن مورد نباشد و یا روایت بر خلاف آن مساله مشهور باشد و یا روایت بر طبق آن باشد ولی مورد استناد قرار نگرفته باشد.چنین شهرتی ضعف حدیث ضعیف موافق را جبران نمی کند. (زیرا شرط جبران استناد فتوی دهندگان به آن روایت ضعیف است )ولی این شهرت موجب تضعیف روایت مخالف است.(اگر شهرت قدماء باشد)زیرا اعراض آنان از استناد به این روایت قرینه قابل ملاحظه ای است که موجب سلب اطمینان به صحت حدیث مخالف می شود.شهرت به این معنی خود به خود از منابع فقه نیست یعنی همانطور که به آیات قرآن و احادیث و عرف استناد می شودنمیتوان در ردیف آنها به شهرت فتوائی استناد کرد و مشهور بودن فتوی در یک مساله فقهی نمیتواند مستند باشد.و معذلک چون اغلب اقوال مشهور اساسی دارد عدول از گفته مشهور نیاز به احاطه بیشتر و دلیل استوارتر دارد.