حدیث مقبولی است که فاقد برخی از شروط حدیث صحیح بالذات باشد ولی عواملی به همراه آن باشد که نقص آن را جبران کند مانند کثرت طرق حدیث. اگر جابر نقصان را نداشته باشد آن را حسن گویند.