(فقه) مقصود ازسجلات نوشته های متضمن حکم قصات است وشباهت به دادنامه دارد. و سجلات صورت جلساتی (محضر ها) هستند که در آنها حکم قاضی نوشته میشد وشهود آن را بعنوان حکم دیده شهادت خود را کتبا در آ ن مينوشتند ونسخه ای از آن در دست محکوم له بود و برای استفاده از آن باید همان شهود مجدا موقع استفاده با مراجعه بخط وشهادت کتبی خود دوباره شهادت می دادند وصورت یکی ازسجلات که ضبط کردهاند چنین است. بسم الله الرحمن الرحیم. هذا ما اشهد علیه القا ضی فلان... علی کذا.. فی مجلس حکمه وقضایه فی موضع کذا و کذا فی وقت کذا و کذا انه ثبت عنده بشهاده فلان و فلان(و نسبهما) و قد عرفهما( یعنی دو شاهد را) بما ساغل له به قبول شهادتها عنده بما فی کتاب نسخه(و ینسخ الکتاب ان کان معه او المحضر فی ای حکم کان یعنی مفاد شهادت کتبی را در این جا عینا نقل کند اگر شهادت کتبی وجود داشته باشد و اگر شهادت در جلسه دادگاه داده اند و در محضر «صورت جلسه» ضبط شده متن شهادت را از آن جا نقل کند و بعداز ختم این قسمت می افزاید:) فحکم به فانفذ و امضا بعدن ساله فلان بن فلان ان یحکم له. قاضی از این سجل دو نسخه می نوشت و نسخه را بایگانی می کرد. و نسخه ای را به محکوم له میداد و در صورت فقدان یک نسخه دیگری مورد استفاده قرار می گرفت.