ضمانی است که وجود آن معلق بر تحقق شرطی است مانند ضمان مستعیر در عاریه مضمونه که مستعیر پس از تلف مورد عاریه، ضامن مالک خواهد بود(ماده ۶۴۲- ۶۴۴ ق.م)این مورد نمونه ای از ضمان معلق است ولی تعلیق در منشا است نه در انشاء