در مقابل ضمان قهری است و درد موارد ذیل استعمال می شود. الف- ضمانی که مستقیما ناشی از عقد است نه از تخلف مفاد عقد و نه از تاخیر در اجراء عقد مانند ضمان درک مبیع و ثمن( ماده ۳۶۲ ق.م) این ضمان خود دو گونه است: یک- ضمان اصلی- و آن ضمانی است که هدف اصلی متعاقدین متوجه آن می باشد مانند ضمان درک مبیع و ثمن. دو- ضمان تبعی یا ضمان معاوضی ب- ضمان تقدیری ج- ضمان فعلی که برخلاف ضمان تقدیری به صرف ختم عقد، حاصل می شود مانند ضمان درک مبیع و ثمن. ضمان جعلی را با اصطلاح مسئولیت ناشی از قرارداد( که ترجمه یک اصطلاح فرنگی است) نباید قیاس نمود چون در بعضی موارد با آن فرق دارد.