توضیحات

طریق وسیله رسیدن به مقصد است پس اگر کسی از بیراهه به مقصد برسد اشکالی نیست و مکلف نیست که حتما از طریق معین به مقصد برسد.در اصطلاح این کلمه را در موردی به کار میبرند که یک عمل حقوقی مطابق غرض و هدف مقنن صورت گرفته است ولی با قسمتی از ظواهر قانون معینی سازگار نیست در اینصورت می گویند قانون طریقیت دارد و به آن مخالفت ظاهری نباید ترتیب اثر داد و آن عمل حقوقی صحیح است و از این معنی به اصل طریقیت هم تعبیر شده است.مثلا در مورد ماده ۱۶ قانون ثبت اگر دادخواست اعتراض مستقیما به دادگاه داده شود دادگاه نمیتواند دادخواست را رد نماید.ولو اینکه این عمل ظاهرا برخلاف ماده ۱۶ قانون ثبت استلکن منظور مقنن تامین شده است.در مقابل اصطلاح بالا موضوعیت به کار می رود.به این معنی که هر یک از خصوصیات قانون معین که از نظر هدف مقنن آن قانون، قابل غمض عین نباشدآن خصوصیت قانونی دارای صفتی است که از آن صفت تعبیر به موضوعیت می شود.مثلا اگر دادرس رسیدگی به دعوی را در تعطیلات انجام دهد آن رسیدگی بی اثر است زیرا رسیدگی در اوقات غیر تعطیل و ساعات اداری، موضوعیت دارد و قابل اغماض نیست.