(به فتح عین و سکون یاء) نوعی معامله ربوی متضمن حیله قانونی که در حدود چهارده قرن قبل بین تجار در جزیره العرب و عراق و غیره معمول و معروف بوده و قانون اسلام آن را منع کرد(اذاضمن الناس بالدینار والدراهم و تبایعو بالعینه....انزل الله بهم بلاء....حدیث نبوی) در معامله عینه مقرض مالی را نسیه و به بیشتر از قیمت واقعی به مستقرض می فروخت و خریدار آن را به قیمت واقعز نقدا به بایع می فروخت و مبیع به این ترتیب در اختیار بایع اولب قرار می گرفت و وجه نقدی که قیمت واقعی آن بود در دست مستقرض می ماند و مستقرض به موجب بیع اول ما به التفاوت قیمت واقعی و ثمن المساوی یبیع اول را(در واقع به عنوان ربح) به بایع اول مقروض می شد.(المغنی- ابن قدامه- جلد ۴ص۱۵۸)