در معانی ذیل به کار می رود: الف) حمل و نقل کالا از نقطه ای به نقطه ای (خواه دو نقطه مزبور در داخله کشور باشد«قاچاق داخلی» خواه یک نقطه در داخله و یک نقطه در خارجه باشد که آن را قاچاق خارجی می گویند) برخلاف مقررات مربوط به حمل و نقل به طوری که این عمل ناقض ممنوعیت یا محدودیتی باشد که قانونا مقرر شده است(خواه عمل مزبور ناقض امتیاز یا انحصاری باشد خواه نه ) مثلا صدور و ورود اجناس مجاز مجاز بدون دادن عوارض گمرکی قاچاق عوارض گمرکی است(ماده ۳۴ قانون مرتکبین قاچاقمصوب ۱۳۱۲) و حمل و نقل اجناس در داخل کشور بدون دادن عوارض بلدی عنوان قاچاق عوارض بلدی را دارد(ماده ۳۷ قانون مذکور) اعمال مقدماتی صدور اجناس مزبور هم عنوان قاچاق را دارد.(ماده ۴۵ قانون مجازات مرتکبین قاچاق ۱۳۱۲). ب) خرید و فروش و یا نگهداری اجناس مذکور فوق(ماده دوم قانون راجع به فروش اجناس ممنوعه مصوب ۱۳۱۴) ج) اجناس مذکور فوق که مورد فعل قاچاق قرار می گیرد نیز عنوان قاچاق دارد.فاعل فعل قاچاق را قاچاقچی گویند.تعریف بالا را از مواد ۵- ۱۱ قانون انحصار تجارت مصوب۱۳۱۱-۱۳۲۰ و مواد ۵- ۳۹ قانون مرتکبین قاچاق ۱۳۱۲ و سایر مواد پراکنده قانون و نظر اهل این فن استخراج شده است.