توضیحات

صفات پسندیده و شایسته که باید در قاضی باشد.این صفات عبارت است از:الف) دعوت اصحاب دعوی نپذیرد مگر اینکه دعوت عام باشد یعنی دیگران هم در آن شرکت کرده باشند. ب)یکی از اصحاب دعوی را به تنهایی مهمان نکند. ج) با اصحاب دعوی مزاح نکند. د)به یکی از اصحاب دعوا توجه بیشتر نکند. ه) با یکی از اصحاب دعوا نخندد. و) به هر دو سلام کند یا به هیچ یک از آنها سلام نکند. ز) به هر دو به قدر مساوی احترام کند. ح) ترش رویی که مانع توجه اصحاب دعوی با استدلال و دفاع باشد نکند. ط) اگر خود در یک دعوی مدعی یا مدعی علیه است شخصا در دعوی دخالت نکند و وکیل بگیرد ( روی آن علیا ع و کل عقیلا فی خصومه ) ی) دربان بر محل قضا نگهدارد. ک) دانشمندان را به مجلس قضا فرا خواند تا او را از خطا باز دارند. ل) شخصا در بازار به خرید و فروش نپردازد تا مردم در شغل او طمع نکند(ما عدل وال اتجر فی رعیه ابدا. والی که در رعیت خود دادوستد کند عادل نیست) م)با وجود چیزی که توجه او را از قضا سلب کند مشغول به کار قضا نشود.مانند کسالت و ناخوشی و تاثر شدید و سایر اشتغالات ذهنی به چنین قاضی به قدر کفایت حقوق میدادند تا توجه او صرفا به کار قضا و اجرا عدالت معطوف باشد گویند شریح در زمان عمر ماهی صد درهم می گرفت و در زمان علی (ع) به علت گران شدن ارزاق و زیاد شدن عائله ماهی پانصد درهم حقوق می گرفت(مبسوط سرخسی- جلد۱۶-صفحه۱۰۲)