قبولی که حاکی از قصد انشا قبول کننده است.در مقابل قبول رضائی استعمال شده است.فرق بین قبول انشائی و قبول رضائی متفرع براین است که بین طبیعت قصد انشا و رضا فرق باشد چنانکه در بند اول ماده ۱۹۰ ق.م این فرق نهاده شده است ولی تحقیق این است که چنین فرقی وجود ندارد. قبول برات یعنی تعهد محال علیه به پرداخت وجه برات.قبول برات باید کتبی و با قید تاریخ و امضا باشد.