توضیحات

کیفیتی است که عارض چیزی شود و به آن چیز معنی و جلوه دیگری بخشد  خواه آن چیز که قرینه عارض بر آن شده است سخن باشد یا چیز دیگر غیر از سخن.مثال ماده ۳۰ قانون مدنی می گوید مالکی نسبت به مایملک خود حق همه گونه تصرف و انتفاع دارد...مالک در محاورات عادی ما ظهور در دارنده مال غیرمنقول دارد ولی کلمه مایملک این ظهور را ازبین برده و مدلول این ماده را شامل هر نوع مال اعم از منقول و غیرمنقول کرده است.چیزی که در این مثال قرینه عارض بر آن شده است لفظ مالک است.قرینه با اماره قضائی این فرق را دارد که قرینه بسیط است ولی اماره قضائی مرکب از دو یا چند قرینه است.