ماهیتی است حقوقی کهنه در قانون تعریف شده است و نه امکان دارد که از مواد مختلف قانون تعریف آن استخراج شود در این صورت تصوری که در عرف مسلم از چنین ماهیتی شده است معتبر بوده و ماهیت عرفی نامیده میشود فقها آن را حقیقت عرفی نامند.