(مدنی-فقه) عین موجود در خارج و یا عین کلی در ذمه که به عنوان معوض و با انتظار دریافت عوض معلوم به طرف تملیک می شود.(ماده ۳۴۸-۳۵۰-۳۵۱ قانون مدنی) در اصطلاح دیگر آن را مثمن گویند.(ماده ۱۹۷ ق.م).در عقد صلح اگر دو مال مبادله شود هیچ یک جنبه معوض را ندارد بلکه صرفا هر یک بدل دیگری است و از همین رو عقد صلح که صرفا یک نوع تسالم و توافق است با عقد بیع فرق می کند.