(فقه) با بیع مرابحه بیعی است که رأس المال را به مشتری گفته و ربحی بگیرند و «بیع ده یازده» که بین مسلمین در صدر اسلام به همین نام و با همین تعبیر شایع بوده در واقع قسمی از مرابحه بود.(نهایة المحتاج- جلد ۴ ص ۱۰۹ شرح فتح القدیر- جلد ۵ ص ۲۵۲ - ۲۵۴)رک.بیع مرابحه