(بر وزن مربی) کسی که در دارالقضاء (دادگاه) به عدالت شاهدی که قاضی نمی شناخت گواهی میداد و خود مزکی (یا معدل) نزد قاضی معروف به عدالت بود.معدل ها (مزکیان)کم کم صنفی شدند و این کار برای آنها منصبی بود و حیله ها می کردند که به این منصب نصب شوند.این بود حال بینه و شهود در اعصار تاریک.