مطلق(فقه) الف) لفظی را گویند که برای یک ماهیت وضع شده باشد و در عبارتی قرار گرفته باشد و بدون قرینه قابل انطباق بر تمام افراد متحدالجنس آن ماهیت باشد.مانند ماهیت(وجه ملزم) در ماده ۶۵۳ قانون مدنی. مقایسه شود با (عموم) رک.عموم هرگاه به کمک قرینه ای قابلیت انطباق بر تمام افراد متحدالجنس آن ماهیت ازبین رفته و فقط بر محدودی از افراد متحدالجنس آن ماهیت منطبق شود آن را مقید نامند مانند (عقد لازم) در ماده ۶۷۹ قانون مدنی در زمان ما فرق بین عام و مطلق نهاده نمیشود و کمتر به معانی آنها توجه می کنند مثلا تبصره ۵ ماده ۳۴ قانون ثبت مطلق است نه عام از این حیث که آن تبصره شامل صدور سند انتقال اجرائی نسبت به املاک ثبت نشده موضوع ماده ۱۲ قانون ثبت هم هست یا نه؟ حل این مشکل اهمیت فرق بین عام و مطلق را روشن می کند. ب) مطلق بر وزن معلم به معنی طلاق دهنده است.