درلغت بمعنی نگاه کننده است. دراصطلاح به شخصى گویند که عمل یا اعمال نماینده شخص یا اشخاصى را مورد توجه قرار داده و صحت و سقم آن عمل یا اعمال را به مقیاس معینى که معهود است مى سنجد و براى این کار اختیار قانونی داشته باشد (مستفاد از ماده 428 قانون تجارت)