توضیحات

نماء از نمو است و در اصطلاحات فقه و مدنى بر هریک از دو مورد ذیل صادق است : الف- افزایش مادى یک مال مانند اینکه درختى میوه دهد و گاوی فربه شود و گوسفندى شیر دهد یا پشم آن بروید . ب - افزایش معنوى یک مال مثل اینکه سگى را تعلیم دهند که حراست خانه یا باغ یا رمه کند و یا کار دیگر از قبیل یافتن دزد و این سگ را کلب معلم (به فتح لام و تشدید آن) یعنى سگ آموخته گویند. نماء در مقابل منافع بکار مى رود مثلا منافع عین مستاجره را در اصطلاح نماء نمیگویند (ما ده 287 ق- م) .