یک نفر از متن چتها، گفتگویهای دونفره، خلوتها و عکسها اسکرینشات برمیدارد و سپس طرفِ مقابل را تهدید به افشای این محتوا میکند. این تهدیدها گاهی صرفا برای ارعاب، ایجاد هراس، آبروریزی و اخاذی مالی و گاهی بهانهای برای اجبار به کامجوییهای غیراخلاقی دیگر است.
مطابق قانون مجازات اسلامی، افشای اسرار و اطلاعاتِ خصوصی دیگران جرم است. قانون مجازات اسلامی، صراحتاً در ماده ۷۴۵ (ماده ۱۶ قانون جرایمرایانهای) افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم دانسته و مجازات آن را جزای نقدی و تا ۲ سال حبس در نظر گرفته است.
البته اسرار خصوصی در قانون ایران به صورت مشخص تعریف نشدهاند و صرفا در ماده ۸ قانون “احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی” نامهها، عکسها، نوشتهها و فیلمهای خصوصی را از مصادیق بارز آن دانستهاند.
در رویه قضایی و نظام عرفی، دایره اسرار خصوصی از این هم وسیعتر است و نسخههای پزشکی، احکام دادگاهها و اسناد مالی هم در این زمره قرار میگیرند.
تهدید به انجام عملی که ممکن است موجب ضرر آبرویی یا شرافتی یا افشای اسرار خانوادگی گردد، خواه تهدیدکننده به این واسطه، تقاضای مال به قصد اخاذی کرده و یا نکرده باشد، جرم مستقلی است که بر اساس ماده ۶۶۹ قانونمجازاتاسلامی تا هفتاد و چهار ضربهشلاق و یا تا دو سال حبس برای آن در نظرگرفتهشدهاست؛ بنابراین همینکه کسی شما را تهدید به افشای اطلاعات خصوصی (شامل عکسها، متن چتها، صدای ضبطشده، فیلم و …) کرده باشد، حتی اگر هرگز آن عمل را انجام ندهد، ارتکاب جرم” تهدید” از سوی او قطعی و برای شما قابل شکایت و پیگیری است.