خبرگزاری میزان – طبق قانون کار زمانی که بین کارگر و کارفرما اختلاف ایجاد میشود، قانونگذار مراجع خاصی برای حل اختلاف بین آنها در قانون کار پیش بینی کرد است که زمانی که هر گونه اختلافی بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای قانون کار یا قرارداد کارآموزی، موافقت نامههای کارگاهی یا پیمانهای دسته جمعی کار باشد میتوانند به مراجع تعیین شده در این قانون مراجعه نمایند.
از جمله مراجع حل اختلاف، جهت رسیدگی به شکایت کارفرما از کارگر و شکایت کارگر از کارفرما، شورای اسلامی کار، هیات تشخیص، هیات حل اختلاف کارگر و کارفرما میباشد.
شورای اسلامی کار
شورای اسلامی کار اولین مرحلهای است که در زمان اختلاف طرفین میتواند به آن مراجعه نمایند. بر طبق ماده ۱۵۷ قانون کار، برای هر گونه رسیدگی به شکایت کارگر از کارفرما و شکایت کارفرما از کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقت نامههای کارگاهی یا پیمانهای دسته جمعی کار باشد، در مرحله اول از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر یا کارآموز و یا نمایندگان آنها در شورای اسلامی کار و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما حل و فصل خواهد شد.
هیات تشخیص
در صورتی که اختلافات بین کارگر و کارفرما از طریق شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما حل و فصل نگردد. در واقع در صورت عدم سازش اختلاف در هیات تشخیص مورد بررسی قرار خواهد گرفت. هیات تشخیص رای مقتضی را صادر مینماید و رای این هیات قابل اعتراض در هیات حل اختلاف کارگری میباشد.
هیات حل اختلاف کار
هیات حل اختلاف کار زیر مجموعه وزارت کار و امور اجتماعی میباشد که از سه نفر نماینده کارگران و سه نفر نماینده کارفرمایان و سه نفر از نمایندگان دولت میباشد تشکیل میشود. روند رسیدگی به پرونده و نحوه تشکیل جلسات دادرسی بر طبق قانون کار تعیین شده است. هیات حل اختلاف کار در نهایت رای مقتضی را صادر مینماید و در صورتی که رای قطعی از طرف مراجع حل اختلاف کار صادر گردد لازم الاجرا میباشد.