رأی شماره ۸۵ ـ۷۲۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص فوق‌العاده جذب و نگهداری مس�

        تاریخ: 22/8/1386        شماره دادنامه: 85ـ723        کلاسه پرونده: 85/259، 357        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شاکی: راه آهن جمهوری اسلامی ایران.        موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 2، 17، 18 و 19 دیوان عدالت اداری.        مقدمه: الف ـ شعبه هفدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1579 موضوع شکایت آقای ملک علی فروتن‌نیا به طرفیت، راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته، عدم اجرای رأی هیأت عمومی 383ـ382 مورخ 5/12/1380 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص قانون جذب نیروی انسانی در مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1368 به شرح دادنامه شماره 1488 مورخ 28/7/1383 چنین رأی صادر نموده است، شاکی متقاضی برخورداری از یک ماه مرخصی موضوع قانون جذب نیروی انسانی در مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی از سال 1368 تا 1379 می‎باشد که توجهاً به دادنامه‎های شماره 383ـ382 مورخ 5/12/1380 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که در مقام تعارض بین آراء شعب دیوان اصدار یافته با اعلام ورود شکایت و اینکه مشتکی‎عنه مبنی بر اینکه شهرستان محل خدمت (اندیمشک) طبق مصوبه هیأت وزیران از سال 1380 جزء مناطق محروم شناخته شده موجه نبوده بلکه مصوبه مزبور کاشف از محرومیت شهرستان مزبور از قبل می‎باشد، حکم به ورود شکایت و الزام طرف شکایت به پرداخت مطالبات شاکی و اجرای قانون جذب نیروی انسانی نسبت به نامبرده از سال 1368 صادر و اعلام می‎گردد. الف ـ2ـ شعبه نهم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/1683 موضوع تقاضای تجدیدنظر راه آهن نسبت به دادنامه 1488 مورخ 28/7/1383 شعبه هفدهم به شرح دادنامه شماره 91 مورخ 27/1/1384 دادنامه بدوی را تایید نموده است. ب ـ شعبه نوزدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1565 موضوع شکایت آقای سهراب قلاوند به طرفیت، نیروی انسانی راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته، عدم اجرای قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مناطق جنگی به شرح دادنامه شماره 1939 مورخ 22/9/1383 چنین رأی صادر نموده است، قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم که از سال 1368 قابلیت اجرائی داشته است در صورتی قابل اجراء خواهد بود که محل جغرافیائی خدمت مستخدم برابر فهرست تنظیمی از ناحیه مراجع ذیصلاح به عنوان نقطه محروم شناخته شده باشد و آن دسته از نقاطی که پس از تاریخ مذکور جزء نقاط محروم شناخته می‎شوند از تاریخی که در زمره نقاط محروم شناخته می‎شوند در شمول قانون مزبور قرار خواهند گرفت و از طرفی چون شهرستان اندیمشک قبل از ابتدای سال 1380 در شمول قانون فوق‎الاشعار قرار نگرفته است، لذا ادعای شاکی مبنی بر اعمال قانون از سال 1368 برای شاغلین شهرستان اندیمشک قابلیت اجرائی ندارد و از شمول رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان خارج است. لذا رأی به رد شکایت صادر می‎شود. دـ شعبه دوم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/2472 موضوع شکایت آقای عباس افتخاری به طرفیت، نیروی انسانی و امور مالی راه آهن به خواسته، عدم اجرای مصوبه مجلس و رأی هیأت عمومی دیوان به شرح دادنامه شماره 2034 مورخ 1/10/1383 چنین رأی صادر نموده است، قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی در زمانی قابل اجرا خواهد بود که محل جغرافیایی خدمت مستخدم برابر فهرست تعیین شده به عنوان نقاط محروم شناخته شده باشد. بنابراین تاریخی که در زمره نقاط محروم شناخته می‎شوند در شمول قانون مزبور قرار خواهند گرفت از این رو اجرای قانون یاد شده قبل از محروم شناخته شدن محل خدمت مستخدم فاقد وجاهت قانونی است. فلذا شکایت را غیروارد تشخیص و حکم به رد آن صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به‌شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی         مطابق مادتین یک و 2 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 به منظور جذب و نگهداری نیروی انسانی به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی که در نقاط محروم و دور افتاده و مناطق جنگی انجام وظیفه می‎کنند، فوق‎العاده‎ای به عنوان فوق‎العاده جذب و نگهداری قابل پرداخت است و مستخدمین مزبور علاوه بر مرخصی استحقاقی که بر اساس مقررات مربوط به آنان تعلق می‎گیرد به نسبت مدت خدمت در نقاط محروم حق استفاده از یک ماه مرخصی در ازای هرسال خدمت با دریافت حقوق وفوق‎العاده مربوطه را دارا می‎باشند. هر چند نقاط محروم و دورافتاده به پیشنهاد مراجع قانونی ذیصلاح و تصویب هیأت وزیران اعلام می‎شود، لیکن با عنایت به اینکه مدت تشخیص و تعیین نقاط مذکور، عناصر تقسیمات کشوری و وجود شرایط و موقعیت نقاط مزبور از جهات مورد نظر مقنن است و مصوبه هیأت وزیران موجد اوصاف مقرر در قانون نیست، بلکه کاشف از وجود آن است، بنابراین دادنامه‎های شماره 1488 مورخ 28/7/1383 شعبه هفدهم و شماره 1921 مورخ 12/10/1383 شعبه هجدهم دیوان مبنی بر تایید ادعای شاکیان و استحقاق آنان به استفاده از مزایای قانونی مندرج در مادتین فوق‎الذکر موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‎شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است. معاون اول رییس جمهور ـ محمدرضا رحیمی