رأی شماره ۹۵ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع عدم اعتبار کافی نافی حق مسلم مست

مرجع تصویب
تاریخ انتشار 1391/03/20
شماره ویژه نامه ۱۹۵۹۱
شماره انتشار ۱۹۵۹۱
شماره نامه
تاریخ نامه

     تاریخ دادنامه: 25/2/1391    شماره دادنامه: 95       کلاسه پرونده: 88/983     مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری     شاکی: خانم صدیقه فولادی     موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری     گردش کار: خانم صدیقه فولادی به موجب لایحه‌ای اعلام کرده است که در موضوع الزام آموزش و پرورش به پرداخت پاداش حسن خدمت، شعب دیوان آراء متعارض صادر کرده‌اند. نامبرده رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه را خواستار شده است.گردش کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیر است:     1ـ شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده‌های شماره 88/2/454 و 2/87/1136 و شعبه دهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 10/87/499 با موضوع دادخواستهای خانمها صغری بیانی و ملیحه روحبخش و آقای حاجی قربان کسلخه به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان گلستان و شهرستان آق قلا و به خواسته‌های الزام به پرداخت پاداش حسن خدمت به موجب دادنامه های شماره 705 ـ 22/4/1387 و 2700ـ 30/10/1387 و 1126ـ 28/2/1387 با لحاظ آراء وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه‌های 164ـ20/12/1370 و (33ـ37) ـ14/4/1376 حکم به وارد دانستن شکایت و الزام مشتکی‌عنه به پرداخت حقوق مدعی به صادر و اعلام کرده‌اند.ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 4/87/1491 با موضوع دادخواست خانم صدیقه فولادی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان گلستان و به خواسته الزام به پرداخت پاداش حسن خدمت به موجب دادنامه شماره 1521ـ 28/7/1388 مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:      در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم به الزام دستگاه متبوع به پرداخت مبلغ 12804811 ریال به عنوان پاداش حسن خدمت و فوق‌العاده ارتقای شغلی با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی‌عنه به شماره فوق‌الذکر و توضیحات حضوری نماینده طرف شکایت، در جلسه مورخ 19/7/1388 این شعبه مبنی بر این که نامبرده پاداش پایان خدمت خود را به طور کامل دریافت کرده است و درخواست فوق‌العاده ویژه ارتقای شغلی را می‌نماید نظر بر این که فوق‌العاده مزبور منحصراً شامل 65% از واجدین شرایط بوده است و نامبرده جزء 65% قرار نگرفته است و سقف 65% به موجب بخشنامه شماره 25391/140ـ 8/7/1385 وزارت متبوع که در اجرای تصویب‌نامه جدید هیأت وزیران صادر شده است. عطف به ماسبق نخواهد شد و از تاریخ صدور آن به بعد قابل اجرا بوده است با التفات به تاریخ بازنشستگی شاکی در سال 1384 شکایت را وارد تشخیص نمی‌دهد و به استناد مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 حکم به رد شکایت صادر و اعلام می شود. رأی دیوان قطعی است.هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می‎کند. رأی هیأت عمومی      اولاً: تعارض در آراء محرز است.     ثانیاً: با توجه به مفاد رأی شماره 164ـ20/12/1370 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که نبودن اعتبار کافی را نافی حق مسلم مستخدمان ندانسته است و با عنایت به رأی شماره 394ـ 29/9/1389 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که در مورد مشابه رأی به وارد بودن شکایت را صحیح تلقی کرده است آراء شعب دوم و دهم دیوان عدالت اداری مبنی بر وارد دانستن شکایت، صحیح و موافق مقررات تشخیص داده می‌شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.