رأی شماره ۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ابطال بخشنامه شماره۶۲۵۸۰/۴/الف مو�

رأی شماره 7 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ابطال بخشنامه شماره62580/4/الف مورخ16/5/1381 معاون توسعه مدیریت منابع و امور مجلس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی 2ـ ابطال بخشنامه شماره 8279/18/12/پ مورخ 17/2/1382 مدیریت نیروی انسانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان         تاریخ: 19/1/1386        شماره دادنامه: 7        کلاسه پرونده: 83/338        مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.        شاکی: آقای علی پرورش.        موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره62580/4/الف مورخ16/5/1381 معاون توسعه مدیریت منابع و امور مجلس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی 2ـ ابطال بخشنامه شماره 8279/18/12/پ مورخ 17/2/1382 مدیریت نیروی انسانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.        مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته‎است، به موجب رأی شماره257 مورخ20/6/1378 هیأت عمومی دیوان ماده9 آیین‎نامه مرخصی‎ها که به موجب آن هیچ مستخدمی به اختیار نمی‎توانست در هر سال بیش از پانزده روز از مرخصی استحقاقی خود را ذخیره نماید، مغایر قانون تشخیص داده و ابطال می‎گردد. اما دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمان اصفهان مستنداً به بخشنامه وزارتی شماره 62580/4/ الف مورخ 16/5/1381 طی نامه مورخ 13/3/1383 به پیوست یک نسخه از بخشنامه 8279/18/12/ پ مورخ 17/2/1382 اعلام داشته که ذخیره مرخصی استحقاقی با رعایت مواد 6 و 7 آیین‎نامه مرخصی‎ها امکان پذیر بوده و منوط به درخواست مستخدم و عدم موافقت دستگاه ذیربط می‎باشد. در این راستا مجدداً به نوعی دیگر استفاده از مرخصی و ذخیره آن را محدود به مدت معین نموده و اصولاً مستخدم را ملزم به استفاده از مرخصی کرده و به طریقی دیگر حکم ماده 9 منقوض را مغایر با ماده 47 لایحه قانونی استخدام کشوری را احیاء نموده است. با توجه به مراتب معروض ابطال بخشنامه‎های مذکور در موضوع شکایت مورد استدعا است. سرپرست دفتر امور حقوقی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 49350/ح/ن مورخ 9/3/1384 اعلام داشته‎اند، براساس بخشنامه شماره 61446/53 مورخ 28/10/1378 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور و شماره 61446/53 مورخ 28/10/1378 معاون نظارت حقوقی و امور مجلس در سازمان امور اداری و استخدامی کشور بخشنامه مورد اشاره شاکی صادر گردیده است که به جهت رفاه حال‎کارکنان و ایجاد امکانات لازم توسط مدیران برای استفاده بهینه کارکنان از مرخصی‎های سالیانه می‎باشد و مغایرتی با ذخیره مرخصی مستخدمین در صورت عدم موافقت مدیر مربوطه با رعایت مواد 6 و 7 آیین‎نامه مرخصی‎ها ندارد. لذا رد شکایت بی‌وجه مطروحه مورد استدعا می‎باشد. سرپرست امور حقوقی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان در پاسخ به شکایت طی نامه شماره1240/42/12/ب مورخ27/7/1383 اعلام داشته‎اند، پس از لغو ماده 9 آیین‎نامه مرخصی‎ها این دانشگاه در خصوص چگونگی ذخیره مرخصی استعلام نموده که وزارت طی نامه شماره 62580/4/ الف مورخ 16/5/1381 اعلام نموده طبق مواد 6 و 7 آیین‎نامه مرخصی‎ها ذخیره مرخصی امکان‌پذیر می‎باشد که بخشنامه شماره8279 مورخ 17/2/1382 این دانشگاه نیز بر اساس نامه مذکور و نامه شماره 11855/1/س مورخ 29/2/1380 دفتر امور بهداشت سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور می‎باشد. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید. رأی هیأت عمومی         به شرح دادنامه شماره 541 مورخ30/7/1385 هیأت عمومی دیوان ماده 6 آیین‎نامه مرخصی‎ها و همچنین بخشنامه شماره 53/61446 مورخ 28/10/1378 سازمان مدیریت و برنامه‎ریزی کشور بلحاظ مغایرت با ماده47 لایحه قانونی استخدام کشوری مبنی بر تثبیت حق استفاده از یک ماه مرخصی برای کارمند دولت در هر سال مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1360 ابطال شده است. بنابراین بخشنامه شماره 62580/4/الف مورخ 16/5/1381 معاون توسعه مدیریت منابع و امور مجلس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بخشنامه شماره 8279/18/12/پ مورخ 17/2/1382 مدیریت نیروی انسانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مبنی بر مطالبه مرخصی و عدم موافقت با ذخیره شدن مرخصی نیز که بر مبنای ماده 6 آیین‎نامه مرخصی‎ها و به تبعیت از آن تنظیم و انشاء گردیده است خلاف قانون شناخته می‎شود و به استناد ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 ابطال می‎گردند.