و زیان‌آور نخواهدبود تاریخ: 22/6/1389 شماره دادنامه: 225 کلاسه پرونده: 89/412 مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری. شاکی: آقای غلام رضا اعمالی. موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء بین دادنامه شماره 1788 مورخ 18/6/1387، صادره از شعبه16 دیوان عدالت اداری در خصوص پرونده کلاسه 16/86/2500، مبنی بر رد شکایت با دادنامه شماره 190 مورخ 5/2/1388، صادره از شعبه 17 دیوان عدالت اداری در خصوص پرونده کلاسه 17/87/175، مبنی بر ورود شکایت. گردشکار: شاکی طی درخواست تقدیمی اشعار داشته، در خصوص برقراری حقوق بازنشستگی بر اساس کارهای سخت و مشاغل زیان‌آور، شعب 16 و 17 دیوان عدالت اداری آراء متناقضی صادر نمودهاند و به همین لحاظ صدور رأی وحدت رویه را خواستار گردیده است. مشروح آراء به شرح زیر میباشد: الف ـ شعبه شانزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 16/86/2500، موضوع شکایت آقای غلامرضا اعمالی، به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی استان فارس (شعبه نیریز) و به خواسته تقاضای برقراری مستمری بازنشستگی بر اساس اشتغال در کارهای سخت و زیان‌آور، طی دادنامه شماره 1788 مورخ 18/6/1387، چنین انشاء رأی نموده است: حسب تقاضای خواهان مبنی بر بازنشستگی عادی به تاریخ 13/3/1383 و برقراری مستمری بازنشستگی برای وی و خواهان هیچ‌گونه دلیل و مستندی دال بر تقاضای بازنشستگی بر مبنای کارهای سخت و زیان‌آور به سازمان خوانده ارائه و ابراز ننموده، فلذا با توجه به موارد معنونه و اینکه خواهان در حال حاضر بازنشسته بوده ودر زمان اشتغال هیچ گونه تقاضایی مبنی بر بازنشستگی به لحاظ اشتغال در کارهای سخت و زیان‌آور ارائه و ابراز ننموده فلذا دعوی مطروحه را غیر وارد تشخیص و حکم به رد شکایت تقدیمی صادر و اعلام میگردد. ب ـ شعبه هفدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه 17/87/175، موضوع شکایت آقای نعمت‌اله دهقانی، به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی شعبه نیریز (استان فارس) و به خواسته الزام سازمان به قبول و احتساب سابقه در کارهای سخت و زیان‌آور، طی دادنامه شماره 190 مورخ 5/2/1388، چنین انشاء رأی نموده است: نظر به اینکه آنچه مسلم است مشارالیه به مدت بیش از 25 سال در کارهای سخت و زیان‌آور اشتغال به کار داشته و مطابق بند یک شق (ب) ماده 76 قانون تأمین اجتماعی داشتن حداقل 20 سال سابقه متوالی با 25 سال متناوب در کارهای موصوف که مخل سلامت شناخته شده و برای احراز بازنشستگی پیش از موعد کافی دانسته شده و نامبرده در ازمنه مورد اشتغال حق بیمه را پرداخت نموده مضافاً اینکه نسبت به ایام فوقالذکر کمیته استـانی اعلام نظر نموده و سخت و زیان‌آور بودن مشاغل وی را تایید کرده و از طرفی بازنشسته شدن فرد ولو با تقاضای خود به صورت عادی نمیتواند حق مکتسبه وی را در زمان اشتغال تضییع نماید و هرکس حق دارد از مزایای قانونی سوابق اشتغال خود بهرهمند گردد و با عنایت به اینکه قطع رابطه و ترک کار نیز مانع استفاده از حقوق کسبه شده نامبرده نمیگردد، بنابراین با احراز حقانیت شاکی و مستنداً به قانون اصلاح تبصره الحاقی به ماده 76 قانون تأمین اجتماعی و اصلاحات بعدی آن و آییننامه اجرائی مربوطه و مواد 148 قانون کار و 36 قانون تأمین اجتماعی و 13 دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام سازمان به برقراری مستمری بازنشستگی شاکی به جهت اشتغال به مشاغل سخت و زیان‌آور صادر و اعلام میگردد. هیأت عمومی دیوان در تاریخ فوق با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید. رأی هیأت عمومی اولاً: تعارض در آرای شماره 1788 مورخ 18/6/1387 صادره از شعبه 16 و 190 مورخ 5/2/1388 شعبه 17 دیوان عدالت اداری که به ترتیب بر رد شکایت و ورود آن صادر گردیدهاند به نظر محرز میباشد. ثانیاً: براساس بند 1 از شق (ب) ذیل بند 2 تبصره 2 ماده 76 قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 با اصلاحات بعدی، قانونگذار در حمایت از کسانی که به کارهای سخت و زیان‌آور (مخل سلامت) اشتغال داشتهاند هرسال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای مذکور را برای آنان یک سال و نیم محاسبه کرده است و از آنجا که مطابق رأی وحدت رویه شماره 4 مورخ 16/1/1388 بازنشستگی عادی اشخاص مشمول قانون، مانع از بهرهمندی آنان از حقوق مکتسب و استفاده از مزایای مشاغل سخت و زیان‌آور نیست، بنا به مراتب دادنامه شماره 190 مورخ 5/2/1388 شعبه 17 دیوان که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده میشود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و مفاد ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط، در موارد مشابه لازمالاتباع است. مسئول ثبت شرکتهای ثبت شیراز