تاریخ: 22/10/1387 شماره دادنامه: 693 کلاسه پرونده: 87/788 مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری. شاکی: خانم سیمین شاه حسینی. موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 2 و 8 دیوان عدالت اداری. مقدمه: الف ـ شعبه هشتم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 84/1427 موضوع شـکایت خانم دنـیا گورگزیان به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی تهران به خواسته الزام به پرداخت مابه‌التفاوت فوق‌العاده کار با اشعه ایکس به شرح متن دادخواست به شرح دادنامه شماره 32 مورخ 15/1/1386 چنین رأی صادر نموده است، با توجه به مجموع اوراق پرونده و نظر به اینکه مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368 مجلس مقرر شده است به افرادی که بطور مستمر به کار با اشعه اشتغال دارند تا 50 درصد حقوق و مزایا به عنوان فوق‌العاده کار با اشعه پرداخت گردد و قانون مذکور هم مطابق به ماده 23 آن از تاریخ تصویب 20/1/1368 لازمالاجراء می‌باشد و با اجرای قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت از تاریخ استحقاق در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر مبنای حقوق جدید و مستنداً به دادنامه شماره 371 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مورخ 10/8/1381 در باب پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه تا 50 درصد حقوق و مزایا حکم به ورود شکایت شاکی به میزان 50 درصد فوق‌العاده حقوق و مزایا صادر و اعلام می‌گردد. ب ـ شعبه دوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه84/2522 موضوع شکایت خانم سیمین شاه‌حسینی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران به خواسته پرداخت فوق‌العاده اشعه مربوط به سالهای 1370 تا 1378 براساس 50درصد حقوق و مزایا به حکم دیوان به شرح دادنامه شماره 2087 مورخ 15/11/1386 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه حسب مفاد قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 30/1/1368 مجلس شورای اسلامی مزایای تعیین‌شده بر حسب شرایط کار حداکثر تا 50 درصد تعیین گردیده است و با عنایت به بخشنامه شماره 93885/621 مورخ 1/9/1384 سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه به کارکنان دولت مشمول قانون حفاظت در برابر اشعه تا تاریخ اجرای تصویبنامه شماره 1116/ت9969/هـ مورخ 17/3/1378 هیأت وزیران براساس ردیف 4 ماده 20 قانون تا سقف 50 درصد حقوق و مزایا مجاز گردیده است، لذا چنانچه در سالهای قبل از تصویبنامه مزبور فوق‌العاده کار با اشعه به هر میزان به کارکنان موردنظر پرداخت شده باشد افزایش یا پرداخت مجدد آن برای سالهای قبل از تصویبنامه مزبور مجوزی ندارد. با توجه به مراتب فوق و رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره 91 مورخ 27/3/1380 رأی به رد شکایت شاکی نامبرده را صادر و اعلام نموده است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی مینماید. رأی هیأت عمومی اولاً به لحاظ وحدت موضوع، تعارض بین دادنامه‌های مارالذکر محقق است. ثانیاً طبق ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 به مستخدمینی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند مزایایی از جمله پرداخت فوق‌العاده کار با اشعه تا پنجاه درصد حقوق و مزایای قانونی تجویز گردیده و نظر به اینکه از تاریخ 1/1/1370 با لازم‌الاجراءشدن قانون نظام هماهنگ، حقوق و مزایای کارکنان مشمول قانون مذکور افزایش یافته لذا اداره متبوع این قبیل مستخدمین مکلف به رعایت افزایش حقوق و مزایای ایشان در محاسبه و تعیین فوق‌العاده حق اشعه بوده و عدم توجه به افزایش حقوق و مزایای مستخدم در تعیین و محاسبه فوق‌العاده پیش گفته مغایر هدف مقنن می‌باشد. بنابراین دادنامه شماره 32 مورخ 15/1/1386 شعبه هشتم دایر بر ورود شکایت صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.