شماره۹۲/۶۰۲ ۱۱/۳/۱۳۹۴ تاریخ دادنامه: ۲۱/۲/۱۳۹۴ شماره دادنامه: ۱۱۸ کلاسه پرونده: ۹۲/۶۰۲ مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شاکی: آقای علی زمانیان موضوع شکایت و خواسته: ابطال بندهای «۲» و «۳» صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور گردش‌کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال بندهای «۲» و «۳» صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور در خصوص تغییر دستورالعمل نحوه برقراری فوق‌العاده خاص را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که: «با سلام و احترام، به استحضار می‌رساند معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور به پیشنهاد شماره ۱۳۱۹۳۷/۱۰۰۰/۱۱۱۰ ـ ۲۵/۱۱/۱۳۹۰ شرکت فرودگاههای کشور با برقراری فوق‌العاده خاص موضوع بند «ح» ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه برای کنترلرهای ترافیک هوایی طی مجوزهای ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ و نامه ۱۹۲۵/۹۲/۲۰۰ موافقت کرده و همزمان دستورالعمل نحوه برقراری فوق‌العاده خاص را در ۵ ماده به شرح نامه شماره ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۰ تصویب و ابلاغ کرده است. با آن که نحوه محاسبه فوق‌العاده خاص و موارد اثرگذار در میزان آن در مواد ۱ و ۲ دستورالعمل مذکور به صراحت مشخص شده است و در این خصوص جای هیچ گونه تردیدی باقی نگذاشته است، مع ذالک خوانده در مقام اجرا (با استناد به بند ۳ صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ و ایجاد جداولی که به پیوست تقدیم شده است) با دستکاری در فرمول محاسبه: ضریب سالانه × امتیاز حق شغل × ضریب فرودگاه × ضریب مشاغل= فوق‌العاده خاص حکم فوق‌العاده خاص این جانب را به شماره ۱۸۰۷۴ در سال ۱۳۹۲ با کسر مبلغ ۷۲۰۰۰۰ ریال محاسبه و منظور کرده است که این موضوع با ماده ۱ دستورالعمل شماره ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۱ معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه رئیس‌جمهور مغایرت دارد. شایان ذکر است حکم برقراری فوق‌العاده خاص این جانب با تاریخ اجرای ۱۳/۶/۱۳۹۱ به شماره ۵۷۴۵ دقیقاً بر اساس دستورالعمل مورد تأیید معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه رئیس‌جمهور و بر طبق فرمول مورد اشاره محاسبه شده است که در احکام صادر شده مربوط به سال ۱۳۹۲ این دستورالعمل رعایت نشده است. لذا با توجه به مستندات پیوست و موارد فوق‌الذکر تقاضای ابطال بند ۲ و ۳ صورت جلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور در خصوص تغییر دستورالعمل نحوه برقراری فوق‌العاده خاص موضوع بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه مصوب معاونت توسعه رئیس‌جمهور و الزام خوانده به اصلاح احکام کارگزینی صادر شده در سال ۱۳۹۲ دقیقاً بر اساس دستورالعمل شماره ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۱ معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور را دارم.» شاکی به موجب لایحه تکمیلی که به شماره ۱۶۹۵ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۲ ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی شده اعلام کرده است که: «ریاست محترم دیوان عدالت اداری با سلام و احترام: همان طور که مستحضرید، با توجه به متن بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه (مجوز پرداخت فوق‌العاده خاص): هر گونه پرداخت خارج از مقررات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری ممنوع است مگر در مورد فوق‌العاده خاص شرکتهای دولتی و بانکها و بیمه‌های مشمول ماده (۴) و قسمت اخیر ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری که طبق دستورالعمل مصوب کارگروهی مرکب از معاونت، معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور و بالاترین مقام دستگاه متقاضی، اقدام می‌شود. بالاترین مقام دستگاه (وزیر وقت راه و شهرسازی) طی نامه ۰۲/۱۰۰/۸۱۹۷۷ ـ ۲۸/۱۲/۱۳۹۱ آخرین پیشنهاد اصلاحی دستگاه را به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور اعلام کرده است. معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور نحوه پرداخت فوق‌العاده خاص شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور را طی مجوزهای ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۱ و مجوز اصلاحی آن ۱۹۲۵/۹۲/۲۰۰ ـ ۸/۲/۱۳۹۲ اعلام کرده است. همچنین معاونت مورد اشاره بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه، که همان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبری رئیس‌جمهور است، مجوز پرداخت فوق‌العاده خاص مذکور را طی نامه ۱۶۶۷۳/۳۷ ـ ۱۳/۶/۱۳۹۱ اعلام کرده است. اگر چه شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور مسایل مالی و بودجه را علت تغییر دستورالعمل ابلاغی فوق‌العاده خاص مذکور، اعلام می‌نماید، اما برخی از کارکنان، بر طبق صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور دقیقاً عین مجوزهای ابلاغی و بدون هیچ گونه کاهشی، این فوق‌العاده را دریافت می‌کنند، این در حالی است که از فوق‌العاده خاص گروهی دیگر از کارکنان مشمول، مبالغی خارج از چارچوب مجوزهای داده شده و بر طبق بند ۲ و ۳ صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور، کسر شده است. لذا بند ۲ و ۳ صورت جلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور در خصوص تغییر دستورالعمل نحوه برقراری فوق‌العاده خاص موضوع بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه (بدون تصویب مجوز کارگروه مذکور (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه) مخالف مجوزهای مصوب کارگروه مذکور بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه است.» متن صورتجلسه در قسمتهای مورد اعتراض به قرار زیر است: «۱ـ ................. ۲ـ با عنایت به محدویت اعتبارات و رعایت عدالت در پرداختها، فوق‌العاده مذکور پس از کسر مبالغ مندرج در جدول ذیل برای کارکنانی که از فوق‌العاده صلاحیت شغلی برخوردار نمی‌باشند قابل پرداخت می‌باشد. ۳ـ برای ترغیب کارکنانی که در اجرای وظایف محوله اقدام به اخذ گواهینامه صلاحیت شغلی (ریتینگ) می‌نمایند، فوق‌العاده خاص در سقف فرمول مندرج در مجوزهای فوق‌الذکر قابل افزایش و برای کارکنانی که گواهینامه صلاحیت شغلیشان منقضی و از اعتبار ساقط می‌گردد، کاهش می یابد.» در پاسخ به شکایت شاکی، مدیرکل دفتر حقوقی شرکت فرودگاههای کشور به موجب لایحه شماره ۱۵۳۱۵ ـ ۲۷/۲/۱۳۹۳، نامه شماره ۱۳۶۸۲ ـ ۲۰/۲/۱۳۹۳ مدیرکل آموزش و توسعه نیروی انسانی شرکت فرودگاههای کشور را ارسال کرده است که متن آن به قرار زیر است: «جناب آقای کاوان مدیرکل محترم دفتر حقوقی سلام علیکم، احتراماً، بازگشت به نامه شماره ۳۳۰۱ ـ ۲۳/۱/۱۳۹۳ در خصوص شکواییه آقای علی زمانیان (موضوع ابلاغ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره پرونده ۹۲۰۹۹۸۰۹۰۰۰۶۰۲۴۱ ( واصله در تاریخ ۲۳/۱/۱۳۹۳) مبنی بر ابطال بندهای ۲ و ۳ مصوبه جلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور جهت تغییر دستورالعمل نحوه برقراری فوق‌العاده خاص موضوع بند (ح) ماده ۵۰ قانون برنامه پنجم توسعه به آگاهی می‌رساند: امور زیربنایی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور بر اساس مجوز شماره ۱۶۶۷۳/۳۷ ـ ۱۳/۶/۱۳۹۱، با پرداخت فوق‌العاده مزبور، ضمن اعمال بند ۴ نامه شماره ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۰ معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور (حذف فوق‌العاده صلاحیت شغلی) و رعایت محدودیت موضوع بند (۹۵) قانون بودجه سال ۱۳۹۱ و در سقف بودجه مصوب موافقت کرده است. با عنایت به مراتب فوق و با توجه به محدودیت اعتبارات و رعایت عدالت در پرداختها، فوق‌العاده مذکور برای کارکنانی که فاقد گواهینامه صلاحیت شغلی و غیرعملیاتی مطابق فرمول و عیناً پس از کسر مبلغ (۱۶۰۰۰۰۰ ریال) مندرج در صورتجلسه اجرایی برقراری فوق‌العاده خاص در سال ۱۳۹۲ تعیین و برای کارکنان عملیاتی و از جمله مشارالیه، متناسب با نوع گواهینامه ماخوذه و پس از کسر مابه التفاوت مبلغ فوق‌العاده صلاحیت شغلی (۷۲۰۰۰۰=۹۸۰۰۰۰ـ۱۶۰۰۰۰۰) برقرار شده است. خواهشمند است دستور فرمایید مراتب به نحو مقتضی در مهلت قانونی مقرر، به دیوان عدالت اداری منعکس شود.» هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند. رأی هیأت عمومی به موجب بند ح ماده ۵۰ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۸۹، هر گونه پرداخت خارج از مقررات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری ممنوع می‌باشد مگر در مورد فوق‌العاده خاص شرکتهای دولتی و بانکها و بیمه‌های مشمول ماده ۴ و قسمت اخیر ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری که مطابق دستورالعمل مصوب کارگروهی مرکب از معاونت، معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور و بالاترین مقام دستگاه متقاضی اقدام می‌شود. نظر به این که معاونت راهبردی منابع انسانی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور در اجرای مجوز قانونی فوق‌الذکر دستورالعمل شماره ۳۳۷۰۷/۹۰/۲۲۰ ـ ۲۴/۱۲/۱۳۹۰ را در مورد نحوه برقراری فوق‌العاده خاص موضوع بند ح ماده ۵۰ قانون یاد شده صادر و به موجب ماده۴ آن پرداخت فوق‌العاده صلاحیت شغلی موضوع تصویب‌نامه شماره ۶۸۵۹/ت۲۸۱۲۹هـ ـ ۱۹/۱۲/۱۳۸۳ هیأت وزیران با برقراری فوق‌العاده خاص فاقد مجوز اعلام شده است بنابراین بندهای ۲ و ۳ صورتجلسه مورخ ۲/۱۱/۱۳۹۱ هیأت‌مدیره شرکت مادرتخصصی فرودگاههای کشور که به موجب آنها فوق‌العاده صلاحیت شغلی قابل پرداخت اعلام شده است خارج از حدود اختیارات مرجع وضع تشخیص داده می‌شود و به استناد بند ۱ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲، ابطال می‌شود. رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری